#tanrı

Tanrıya inanmamı istiyorsan, ona dokunmamı sağla.

Aklımız Tanrı'nın bir hediyesi ise ve inancımız hakkında aynısını varsayarsak, Tanrı bize uzlaşmayan, zıt iki hediye vermiştir demek.

Müziği, Tanrı'nın ihtişamı, zihin ve bedenin yenilenmesi için yapıyorum. Bu Survivor değil, tatlım. Bu Seks dramı!

Tanrıdan önce dizlerinin üzerinde durursanız, dünyaya karşı durup yüzleşebilirsiniz.

Bizi yargılayan, yardım dilediğimiz dışsal tanrı kavramının zamanla azalıp sonunda da yok olacağını düşünüyorum.

Evrensel ahlaki dürtü yoktur” ve tüm etik sistemler aynı fikirde değildir. Çok eşlilik, insan kurbanı, intihar, yamyamlık (Eucharist), karısı döverek, kendini yaralama, ayak bağlama, önleyici savaş, mahkumların işkence, sünnet, kadın cinsel organı yok etme, ırkçılık, cinsiyetçilik, cezalandırıcı amputasyon, hadım etme ve ensest mükemmel “ahlaki” belirli kültürlerde. Tanrı kafam karıştı mı?

Eski Ahit'in Tanrısı tartışmasız tüm kurgunun en tatsız karakteridir: kıskanç ve onunla gurur duymak; küçük, adaletsiz, affetmez kontrol-ucube; kindar, kana susamış bir etnik temizleyici; Misoginistik, homofobik, ırkçı, infantisidal, soykırım, filicidal, haşere, megalomanyak, sadomazoşist, kaprisli olarak kötü niyetli kabadayı.

Evrenin yöneticisinin benim yardımıma koşacağını ve benim için doğanın kanunlarını bükeceğine inanmak, kibirliliğin yüksekliğidir. Bu, herkesin (rakip futbol takımı, şoför, öğrenci, ebeveyn gibi) seçilmediği, Tanrı tarafından beğenilmeyen, ve her şeyden çok özel olduğumu ima eder.

Eleştirel düşünmemekle," başarılı "duaların, Tanrı'nın dualara cevap verirken başarısız olduğunu ve hataların bende yanlış bir şey olduğuna dair kanıt olduğunu varsaydım.

Musa'nın yasası olmadan "hepimiz küçük tanrılar gibi dolaşırdık, hırsızlığımız kırıldığında kanı çalar, tecavüz edip kan dökebilir miyiz?

Her eylemin ve düşüncenin yargısal bir hayalet tarafından izlendiğini düşündüğünüzde ne kadar mutlu olabilirsiniz?

Eğer tanrı yoksa yaşamın amacı ne? Sorusu Eğer sahip yoksa kimin kölesi olacağım demek gibidir.

Tanrıya inanmıyorum. Bunu anlayabiliyor musun? Etrafına bir bak dostum. Göremiyor musun İşkence görenlerin cehennemi ve din kulağına en çok hoş gelen ses olmalı. Ve bu tartışmalardan nefret ediyorum.

Ateşe döndüğü zaman, diz çöktü ve uyurken saçlarını düzeltti ve Tanrı olsaydı, dünyayı bu kadar farklı kılacağını söyledi.

Tanrı, insanlığın yozlaşmasına müdahale etmek istese, şu ana kadar bunu yapmaz mıydı?

Tanrı'dan korkmak için hiçbir nedenim yok.

Tanrı'nın sözü değilse, Tanrı hiç konuşmadı.

Tanrı yok ve biz onun peygamberleriyiz.

Tanrıya her insan bir sapkınlıktır.

Ben tanrı değilim.

Tanrı ile barış içindeyim. Benim çatışmam insanlarla.

Tanrı ile barış içindeyim. Benim çatışmam insanlarla.

Bu konuyla ilgili teolojik görüşlere gelirsek... Bu hep bana acı verici gelmiştir. Beni şaşkına çeviriyor. Aslında ateist bir dilde yazmaya hiç niyetim yok. Ancak dört bir yanımızın dizayn ve mutlak iyiliğe dair kanıtlarla çevrili olduğuna dair izleri diğerlerinin görebildiği gibi doğrudan göremiyorum, keşke görebilseydim. Dünya'da çok fazla gizem var gibi. Mutlak iyi olan ve her şeye gücü yeten bir Tanrı'nın, canlı tırtılların vücudundan beslenen Ichneumonidae yaban arılarını ya da fareyle oynayan bir kediyi yarattığına kendimi ikna edemiyorum. Buna inanmayan biri olarak, gözün de açık bir şekilde tasarlanmasına gerek olduğunu düşünmüyorum. Öte yandan bu harika evrenin ve özellikle de insan doğasının saf kaba kuvvetin bir sonucu olduğuna inanmak zorunda olduğumuzu da düşünmüyorum. Her şeyin tasarlanmış yasaların etkisi altında olduğunu; detayların ise iyi veya kötü, şans diyebileceğimiz bir sürecin sonucu olduğunu düşünmeye eğilimliyim. Bu nosyon beni tamamen tatmin ediyor değil. Tüm bu konunun insan zekası için çok derin olduğunu hissediyorum. Bir köpek de Newton'un zekası hakkında spekülasyonda bulunabilir. Bırakın herkes istediğini umsun ve istediğine inansın.

En aykırı fikirleri savunduğum zamanlarda bile, Tanrı'nın varlığını inkar edecek bir ateist olmadım.