#söylem

1992 yılında Özal, 'yirmi birinci yüzyıl Türk yüzyılıdır' dedi. 1992 yılında, Demirel, geri kalmak istemedi, Adriyatik'ten Çin Seddi'ne kadar Türk dünyası' açıklamasını yaptı.

Haklar elbette beyaz, elit kapitalist bir söylemle başladı. Marks’ın söylediği gibi bu söylem özel bir menfaati sanki genel bir menfaat gibi sunarak kendini gizliyor. İnsan hakları aslında kapitalistlerin haklarıydı.

Öyle büyük boş laflar vardır ki, içlerinde bütün bir ulus esir tutulabilir.

Faşizm konuşma yasağı değil söyleme mecburiyetidir.

Türkiye'de Kürt sorunu yok. Sorun var diye inanacaksan sorun olur, yok dersen sorun ortadan kalkar. Böyle öngörü ile yaklaşırsan, sorunun içindesin demek. Bak, "Siirt'ten evliyim, huzurluyum" diyorum. Böyle yaklaş olaya. Kürt sorunu var dersek, bu, sanal sorunlar olarak ortaya çıkarılmıştır. Bizim için böyle bir sorun yok.

Onları denemek istiyor musunuz? Yeminler ve söylevler yerine gerçek hizmetler isteyin! Eyleme geçmek mi gerekiyor? Süslü nutuklar çekerler. Sorunları tartışmak mı gerekiyor? Hemen eyleme geçmek isterler. Zaman elverişli mi? Her türlü faydalı değişikliğe karşı koyarlar. Zaman fırtınalı mı? Her şeyi kökünden sarsmak için her şeyde reform yapmaktan söz ederler. Asilleri hizaya getirmek mi istiyorsunuz? Ceasar’ın nasıl merhametli olduğunu anlatırlar. Vatanseverleri takip ve işkenceden kurtarmak mı istiyorsunuz? Size Brutus’un sertliğini örnek gösterirler... Barış faydalı mıdır? Size zafer palmiyeleri uzatırlar. Savaş zorunlu mudur? Barışın tatlılığını överler. Vatanı savunmak mı gerekiyor? Despotları cezalandırmak üzere denizler ve dağların ötesine gitmek isterler… Cumhuriyetçi hükümetin çabalarına yardımcı olmak için güzel bir yol buldular; bu, onu gözden düşürmek, dağıtmak ve başarılarımıza yardım eden bütün vatanseverlerle savaşmak yoludur…

Adımın söylenişi öyle sert olamaz.

Gerçeği gülerek söylemekten beni ne alıkoyabilir.

Kanımızın son damlasına kadar savaşacağız demek kolay, ama budalaca bir sözdür. Zaten söylenir, ama yapılmaz. Cinayettir üstelik!

Birinin düşmanları daima “feminizm sonrası” hakkında konuşur. Feminizmden uzaklaşmak isteyen insanlar tarafından icat edilen bir kelimedir.

Neredeyse hiçbir konu hakkında Leo Strauss ve Irak savaşı hakkında edildiği kadar boş laf sarf edilmemiştir.

"Fedakârlıktan en çok söz edenlere bakınız, onlar genellikle bir fedakârlıkta bulunmazlar. Bir takım değerler için ölmekten söz edenlere bakınız, onlar ve yakınları genellikle hiç bunun için ölmezler. Bu kavramdan söz edenler, genellikle kendileri için değil, başkaları için bundan söz etmişlerdir. Onların dudaklarının ucunda başkalarının hayatları gizlidir."

Doğru olan, iki kez bile doğru şekilde söylenebilir.

Sizi çok iyi biliyorum. Sizler acımasız katillersiniz. Hiç de iyi insanlar değilsiniz. Ama bana oy vermek zorundasınız. Başka seçeneğiniz yok.

Et yemekten zevk almaktan kaynaklanan kişisel çıkar, bariz bir şekilde yerleşmesinin bir nedeni ve atalet başka bir neden olsa da, bir dil kullanım süreci, söylemi bu konuların asla ele alınmasına gerek kalmayacak şekilde inşa ederek et hakkındaki tartışmaları içine alır.