#sevgili

Sevgili dediğin güzelliğiyle seni kendine âşık eden değil, sana kendin olabilme şansını verendir.

Gel çıkalım sevgilim gel Gel kurtaralım birler hanesinden Çekelim gidelim bir uçtan uca Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar Sevelim sevelim sevelim Sevebileceğimiz kadar.

Seni bağı iremden mi kaçırmış Melek misin asumandan mı geliş Gittikçe şevketin şanın yücelmiş Bilmem tahtı Süleyman'dan mı geliş Hüsn ile bugün Yusufi devransın Ne incisin ne mercansın ne cansın Korkarım fitneli ahır zamansın Mehdi misin Isfahandan mı geliş Güzel sevmek olmuş Zihni'ye adet Ne bağda ser çektin ey servi kamet Sormak ayıp olmasın a çeşmi afet Mülki lali Bedahşandan mı geliş

Zülfün esîri bâkî-i bîçâre dostum, Bir mübtelâ-yı bend-i kemend-i belâ imiş...

Görmez cihânı gözlerimiz yârı görmese, Mir'ât-ı hüsni var ise âlem-nümâ imiş...

Bir secde ile kıldı ruh-i âftâbı zer, Hak-i cenâb-ı dost aceb kîmyâ imiş...

Zülf-i siyâhı sâye-i perr-i hümâ imiş, İklim-i hüsne ânun içün pâdişâ imiş...

Bezm-i şevkün içre devr eyler felek bir câmdur / Câmda bir cür' adur aşkun şarabından şafak

Tutdı cihânı pertev-i hüsnün güneş gibi Doldı sadâ-yı aşkun ile kâh-ı kün fekân

Cân verir her nefesde bin ölüye
Bizi anmadı bir nefes n'idelim

Ne yüz ağardasun Ahmed reh-i aşkından
Ki rakîbe uyar ol yüzü karadan geçmez

Yüz çevirme inen be hey kâfir
Ölmek olmaz seven be hey kâfir

Öldürür her şeb beni hicrân-ı yâr illâ yine
Dirgürür her subh-dem kûyundan uğrayan nesîm.

Âşık-ı şûrîdesin gah öldürüp geh dirgüren
Gamze-i düzdîdesiyle hande-i pinhânıdır.

Ol şeh-i hûbân ki iklim-i dilin sultânıdır
Her ne der cân üstüne fermân anun fermânıdır.

Öldürür gözlerin ey yâr elimden ne gelir
Mest oluptur iki hûn-hâr elimden ne gelir

Canıma bir merhaba sundu ezelden çeşm-i yâr
Öyle mest oldum ki gayrın merhabasın bilmedim

Ben soyumla değil, ancak halkımla övünebilirim. Halkımdan gayrısını da övgüye layık görmem. Bir de sevgiliyi elbett... İlle de sevgiliyi.