#samimiyet

Yapmacık olup Sevilmektense, kendim olup nefret edilmeyi terçih ederim.

İnsanın asıl savaşı sabah kalktığı zaman aynada kendisiyle olduğu için, yani kime nasıl bir şey oynadığınız o zaman pek para etmiyor. Kendi kendinizle baş başa kaldığınız zaman asıl gerçek sizi tevazu dolu olmaya sürüklüyorsa bence bunun karşılığını oynamamak lazım.

Sahnede ya ağlar gibi yaparsın ya da gerçekten ağlarsın. Ben ağlamayı seçiyorum. Gibi yaparsanız, seyirci de sizi seviyormuş gibi yapar.

Dostluk sadece gölgede değil, güneş ışığı altında da değerlidir.

Eğer bana bir büyükbaba olarak zavallı bir maymunu mu, yoksa doğanın büyük bir güç ve yetenekle donattığı ama bu gücü ve yeteneğini, yalnızca birtakım eğlenceli sözleri ağırbaşlı bilimsel bir tartışma gibi sunmak amacıyla kullanan bir insanı mı yeğlersin? diye soracak olsalar, hiç duraksamadan tercihimin maymundan yana olduğunu söylerdim...

İnandıkları doğrultusunda yaşamayan, gerçekten inanmıyordur.

Çişim geldi.

Biz ihlasla geldik.

İlla yanyana olalım demiyorum ki sana, can cana olsakta yeter mesela.

En çok dişlerin ve gözlerin katıldığı abartılı olmayan gülüşleri severim.

Beni avutmak istiyor, ama neden bir tane dostça söz bile yazmamış?

Yazarların, ressamların veya film yapımcılarının bir şey söyleme amacıyla bir yapıt meydana getirdiklerini düşünmüyorum. Onların hissettikleri bir şey var ve sanatı seviyorlar; kelimeleri, boyanın kokusunu, veya selüloidi veya fotoğrafları ya da oyuncularla çalışmayı. Hiçbir gerçek sanatçının, kendisi öyle düşünse de, hissetmediği bir şeyi yaratabileceğini düşünmüyorum.

İyi davranışlar, samimiyetten yoksun olduğunda, güzel ama ölü bir hanım gibidir, kibarlıktan yoksun olan doğru sözlülük ise; neşter gibidir, etkili fakat tatsız. Nezaketle birlikte açık kalplilik, faydalı ve çok güzeldir.

Herkesin maskesini çıkarıp atmak zorunda kalacağı bir gece yarısı vakti gelir.

İnsanlar göründükleri gibi olmalıdır. Eğer değillerse hiç görünmesinler daha iyi.

Biz erkekler daha çok söyleyebilir, daha fazla yemin edebiliriz; Ama gerçekte gösterişimiz, duygularımızdan üstündür. Çünkü; her zaman yeminlerimizde cömert, ancak aşkımızda samimi değiliz.

Kalem sahipleri büyük işler başarabilirler, ancak yazdıklarını kanlarıyla ve canlarıyla beslemek şartıyla.

Biz bunca meşakkate alkış uğruna katlanmadık, halis niyetimiz rızayı ilahidir.

Teknoloji yokken her şey daha samimiydi. Daha masum, daha saf, temizdi her şey. Sözünde durulan bir yaşam şekli vardı. İnsan yararlı birşeyi kendine yararlı olsun diye kullanamıyor. Mutlaka deformasyona uğruyor.

Allah buna şahittir ki, biz toplum adına, hiçbir zaman bir şeyi dünyevi-şahsi çıkarlar hesabına savunmaz ya da reddetmeyiz.

Yaratıcı insanların paylaşımlarını takip etmek çok güzel. Sahte bir hayat vitrini olarak kullanılmasının yıkıcı etkileri oluyor.

Tıpkı gümüş yerine kâğıt para gibi, dünyada da gerçek saygı, gerçek dostluk yerine bunların yapmacık gösterileri, olabildiğince de doğal anlatıma büründürülmüş jestleri tedavüldedir. Ama öte yandan, saygıyı ve dostluğu gerçekten hak etmiş kişilerin olup olmadığı da soruya vurulabilir. Ne olursa olsun ben içten bir köpeğin kuyruk sallamasına, bu tür yüz gösteri ve jestten daha çok değer veririm.

Dikkat çekmek için hiçbir şey yapmadım.

Herkesi öven kişi hiç kimseyi övmez.