#rusya

Son on yıllık dış politikasını daha ziyade ABD ile Rusya'nın bölgedeki çıkar çatışmasının ardına gizleyen, iki gücün bölgedeki çıkar dengeleri arasında tutunmaya çalışan Ermenistan'ın bu politikası artık sıfırı tüketmek üzere, çünkü artık sığınabileceği bir ABD-Rusya gerginliği veya güç çatışması yok.

TSK, cumartesi gününden beri aralıklarla YPG ve Esed rejimi mevzilerini Fırtına obüsleriyle dövüyor. YPG'nin Rus bombardımanı dahilinde ilerlediğini düşünürsek, bu Rusya'ya da verilen bir mesajdır. Görünürde YPG'yi uyarmış olsa da Suriye'de Rusya ile ortaklaşa hareket eden ABD'ye de bir mesajdır.

Tarihi boyunca Rusya, her zaman fırsat kollayan bir devlet konumundadır.

Rus politikasının bugünkü temeli, Avrasyacılık'tır. Bunu 'Neo-Avrasyacılık' diye daha yumuşak hale getirmiştir. Rusya, 'Polonya'dan, Orta Asya'ya kadar olan milletlerin bulunduğu bölge, kültür bakımından Ruslara bağlı idi asırlarca, bunu ihya etmek lazımdır' düşüncesindedir. Avrasyacılık anlayışı, biz kardeşiz, sizi Rusya olarak Avrupa'da ve Asya'da sizi koruyoruz, kültürümüzü yayıyoruz anlayışı Gorbaçov döneminde bitti. Kırgızistan, Türkmenistan, Ukrayna gibi milletler bağımsızlıklarına kavuştu. Putin'in bütün gayreti Avrasyacılık teorisiyle, Rusya hakimiyetini yine bu bölgelerde ihya etmektir. Rus boyunduruğu altında bu milletleri toplamaktır. Neo-Avrasyacılığın neticesi Türkiye için tehlikedir. Putin'in bugün Kırım'a ordularını gönderme sebebi Çarlık Rusya'sını ihya etmektir.

Putin, Stalin gibi yönetmek ve Abramoviç gibi yaşamak istiyor.

Rusya artık kendini Esad-sonrası Suriye’ye hazırlıyor. Esad'ın günleri sayılı.

Bir yazar, Rusya'da kalemi ile yaşayabilmek için Kremlin diktalarının kopyacısı olmalıdır. Rusya, tek biçim kalıptan dökülme kafalar ülkesidir.

Rusya'da mizah ve karikatür yoktur. Hitler'in ne kendisi ne de Almanya'sı gülmüştür.

Amacı DAİŞ ile savaşmak değil, rol çalmadır. Rusyanın da yaptığı budur. Kendisinin dayandığı Esad yönetimini tekrar hakim kılmak istiyor. (Ekim 2015)

Bizim Türkiye olarak Rusya'nın imparatorluk siyasetini desteklememiz lazım. Rusya, mütevazı, kabuğuna çekilen bir Rusya olmasın. Amerika'ya direnen, Akdeniz'e gelen bir Rusya olsun. Rusya diyorsa ki ben Akdeniz'e gelmiyorum, yav gel arkadaş gel, bu senin menfaatine, başka çaremiz yok. Amerika'nın eline geçmesin Akdeniz.

Putin, Ukrayna'ya karşı geniş çaplı bir savaş başlattı. Ukrayna'nın barışçıl kentlerinde saldırılar sürüyor. Ukrayna kendini savunacak ve kazanacak. Dünya Putin'i durdurabilir, durdurmalı. Harekete geçme zamanı.

NATO'nun genişlemeye devam edeceğine dair İttifak'tan gelen açıklamaları duyuyoruz. NATO'ya yeni ülkeler çağıran Amerikalı yetkililerin açıklamalarını duyuyoruz. Finlandiya ve İsveç'ten bahsediyorum. Topraklarındaki asker sayısının artırılmasını talep eden bazı NATO ülkelerinin açıklamalarını duyuyoruz. Hal böyleyken gerilimi düşürmemiz mi gerekiyor?

Rusya ile savaşta değiliz. Rusya, Ukrayna ile savaş başlattı. Ukrayna, AB'nin yakın bir ortağı ve dostudur. Bu yüzden ona birçok farklı şekilde yardım ediyoruz. Her şeye rağmen aynı anda Rusya ile iletişim kanallarını açık tutmaya çalışıyoruz.

Rus emperyalizmine boyun eğmek kader değildir. Kuzey Kafkasyalıların birlik ve özgürlük gibi doğal ve siyasi hakları vardır.Bu talepler gündeme getirilmedikçe Kuzey Kafkasyalılar günden güne yok olacaklardır. Çünkü bu düzen emperyalizmin düzenidir.

Türkiye’nin stratejik çıkarlarının nerede, kimlerle nasıl birlikte olmakta, kimlere, nelere uzak durmakta yattığını sürekli düşünmeye zorlanacağız. AB’den uzaklaşmanın, solcu makyajlı ‘anti-Amerikanizm’in, ‘ulusalcılık’ın geniş bir dış çerçeve dışında ele alınamayacağını hep düşündüm. Ergenekonculuğun dış boyutunu gözden kaçırmamaya dikkat ettim. Ergenekoncuların ‘vatanseverliği’ ve ‘ulusalcı’ zihniyetin, Rus milliyetçiliği ve yayılmacılığı ile ilişkisini, dolayısıyla böylelerin pek de ‘vatansever’ ve o kadar da ‘ulusal’ olmadıklarını daha önceleri de çeşitli vesilelerle vurguladım. Türkiye’deki bazı akımlar, bazı örgütlenmeler ve bazı kişilerin, Rus devletince ‘kullanım süreleri’in henüz dolmadığının farkındayım.

Lenin'i ölü olarak görmek çok güzel.

Rusya DAEŞ petrolünü Suriye'ye pazarlıyor. Fakat suçu bize atıyor puşt. (Aralık 2015)

Türkiye, Nato’da Almanya, İngiltere ve Fransa’dan sonra en önemli oyuncudur. Türkiye İran’a bir model olacaktır. Orta Doğu için bir denge unsurudur. ABD Avrupa’nın güvenliğini sağlamalıdır. ABD, Japonya, Çin ve Hindistan arasında uzlaştırmacı bir rol oynamalıdır. Çin ile bağlarını kuvvetlendirerek dengeli bir ilişki kurmalıdır. Rusya çelişkiler ülkesidir ve ilginçtir ki Ruslar ‘Niye Türkiye gibi değiliz?’ şeklinde kendi kendilerini eleştirirler. Rusya’nın problemi demokrasidir. Onlar da demokrasi içinde bu problemi çözeceklerdir.

Sonuna kadar vatansever.

Polonya ve Baltık ülkelerinde dönüşümlü olarak 8 ila 10 bin ABD askeri bulunuyor. Amerikalılar burada ne yapacak? Siz buraya uzaklardan geldiyseniz, bizi ve Rusya’yı 'askeri tatbikat, manevra yapıyoruz' diye niye suçluyorlar? Bazı ‘ateşli’ kimseler açıkça savaşa çağrı yapıyor.

Savaş olacak mı, olmayacak mı? Evet, olacak. Ancak sadece iki durumda. Eğer Belarus'a yönelik doğrudan saldırı olursa. Savaşın çıkacağı ve Belarus'un buna dahil olacağı ikinci durum, müttefikimiz Rusya'ya doğrudan saldırı düzenlenmesi. Müttefiklik anlaşmalarımızın temeli buna dayanıyor.

Türkiye'nin tamamen ABD'nin rotasına girdiğini gösteren gelişmeler var. Bunlardan biri, Ergenekon ve Balyoz davaları. Burada tutuklanan ve sindirilen askerler, siyasetçiler ve aydınların hemen hepsi, ABD'ye mesafeli olan ve Türkiye'nin Rusya ve diğer Avrasya ülkeleriyle yakınlaşmasını savunan kişiler. Türkiye'deki Ergenekon ve Balyoz davaları aracılığıyla yürütülen süreç, Moskova'da, ABD tarafından planlanan ve Rusya'yı da hedef alan bir süreç olarak görülüyor ve Kremlin'de tedirginlik yaratıyor.

Rusya için en değerli olan, şüphesiz olarak, Ortodoksluktur ve özellikle Ortodoksluğun en değerli, en önemli ve en saf kısmı olan Eski Ortodoksluktur. Avrasyacılık interneti, Avrasyacılık tv’si, Avrasyacılık medya sisteminin geliştirilmesi görevimizdir. Daha cesur bir şekilde biz “Avrasya bilimi”, “Avrasya kültürü” ve başka benzeri terimleri kullanmalıyız. Avrasyacılar, birbirini parti rozetine veya parti parolasına göre değil, gözlerin ışıltısına, gönüllerden gelen iç ışığına, açık akıla ve sert iradeye göre tanımlıdır. Postmodern bugün geliştiği istikamete gelişmeğe devam edecekse, demek ki, karşımıza insanlar değil, kiborglar, klon-mutantlar, atlantist golemler, yecüc ve mecüc taifeleri çıkacağı saat gayet yakındır. Ve büyük ihtimal, o saatte Avrasyacı olmak ile insan olmak aynı şey olacaktır.

Kesinlikle Rusya, Türkiye ve İran arasında bir stratejik ittifaka tam destek veriyorum. Bu, üç ülke için de en iyi çözüm.