#ölüm

Halk ölüm sandıgı hoş-vuslat imiş ey Hakkî
Îd-i ekberdir o sanma ki memâtım geldi
(Ey Hakkî, halkın ölüm sandığı hoş bir vuslat imiş; o büyük bir bayramdır, ölümüm geldi sanma.)

Şiirden önce aşk vardı, şiirden sonra ölüm var.

Büyüklerin bunca uzun yaşadığı bir ülkede, bir onur dersi midir çocukların ölümü?

Öyle ucuz ettiler ki her şeyi sözü, saygıyı, erdemi. Ölümü bile kirlettiler.

Şarkılar durmadan ayrılık ve ölümü söylüyor.

Aşkın şehîdiyem sanemâ silme kanımı
Kan yutup ölmüşem yine kan ile yu beni
(Ey güzel, ben senin aşkının şehidiyim, kanımı silme; kan yutarak ölmüş âşığını, yine kan ile yıka)

Diridir şu kimse ki yâr öldürür
Ne gam ana ki gamgüsâr öldürür
(Sevgili tarafından öldürülen kişi diridir. Ne yazıktır o kişiye ki, gam öldürür.)

Cevr ettiğime kalmasın uş öldürem demiş
Yazığa girdiğine bak andan yalan dahı
(Eziyet ettiğimle kalmasın hemen öldüreyim, demiş yalancının yazığa girdiğine bak.)

Yeter bir nazar bin benim bigiye
Niçin hecr ile zâr zâr öldürür
(Benim gibisine bir bakış yeter, niçin ayrılık derdi ile yavaş yavaş öldürürsün.)

Der imiş görürsem helâk eyleyem
Ne minnet ana intizâr öldürür
(Görürsem helâk eyleyeyim dermiş. Ne minnet ona (fakat) ayrılık öldürür.)

Zülfün kemendi câna yeter göz ü kaş nedir
Hâcet mi bunda düşmüşe tîr ü kemân dahı
(Ey sevgili, âşığın canını almak için, saçının kemendi yeter, göze ve kaşa gerek yoktur. Çaresiz durumdaki âşığa ok ve yay kullanmaya ne gerek var.)

Dedim ki Şeyhî'yi aşkın dedi ki öldüriser
Dedim harâmî gözüne dedi ki kanı halâl
(Şeyhî'ye olan aşkın dedim, dedi ki, ölecek. Harâmî bakışlı gözlerine dedim, dedi ki, kanı helâldir.)

Vatanınız için öldürünüz şehit olunuz.

Ölüm bizi Allah'ımıza kavuşturan en ulvi hadisedir. Dünyaya geldik, onun eserlerini gördük; onun emirlerindeki isabete inandık, onun eserlerine gönlümüzden vurulduk. Şimdi de sevine sevine ona kavuşmayı özlemeliyiz. Ölüm kafirler için bir azap, bir ızdıraptı. Müslümanlar için bir sürur ve saadet olmalıdır.

Ölümü sevgili gibi kucaklayan ve şehitliği susayan insanlara, esaret teklif etmek çok boş ve gülünçtür...

Kahrolsun sefil esaret! Yaşasın şanlı ve güzel ölüm!

Hak yolunda yuvarlanan, merdane ölür.

Vatanınız için öldürünüz şehit olunuz.

Ölüm bizi Allah'ımıza kavuşturan en ulvi hadisedir. Dünyaya geldik, onun eserlerini gördük; onun emirlerindeki isabete inandık, onun eserlerine gönlümüzden vurulduk. Şimdi de sevine sevine ona kavuşmayı özlemeliyiz. Ölüm kafirler için bir azap, bir ızdıraptı. Müslümanlar için bir sürur ve saadet olmalıdır.

Ölümü sevgili gibi kucaklayan ve şehitliği susayan insanlara, esaret teklif etmek çok boş ve gülünçtür...

Kahrolsun sefil esaret! Yaşasın şanlı ve güzel ölüm!

Hak yolunda yuvarlanan, merdane ölür.

Ölmezden önce ölmek, dünyanın zevklerinden ve hayvani hırs ve şehvetlerinden sakınmaktır. Onu yapabilen insan, şüphesiz ki; hakiki varlık ile birleşir. Ve sonsuz hayat ile diri olur. Ancak insanlar dünyanın bin bir türlü çekici ve aldatıcı zevkinden, çeşit çeşit yakıcı hırslarından ayrılmadıkları için buna gönül vermezler.

Ne diye böbürlenip büyükleniyorsun. Doğumun bir damla su, ölümün bir avuç toprak değil mi?