#müzakere

Bir ihtilalci müzakereye girdiği andan itibaren kaybetmiştir. Kendi iç dünyasında anlaşmazlığa düşmüştür, kendi kafasında kargaşaya düşen bir lider sağlam karar veremez. Onun saat saat şartları değiştirmesinde zayıfladığını hissetmiştim. Zayıfladığını hissettiğim anda bitmişti.

Ben ölmeyi göze almıştım, Talat öldürmeyi göze alamadı. Bir kumandan muharebeyi evvela kafasında kaybeder. Talat kafasında kaybetti. İhtilalci müzakere etmez, müzakereyi kabul ettiği anda kaybetmiş demektir.

Kıbrıs Türkü artık sırf müzakere etmek için masaya oturmayacaktır. Son seçimlerde de bu mesajı açıkça verdiler

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; birçok meseleyi halletmek mümkün oldu da, şu Yüce Mecliste bazı gruba mensup milletvekili arkadaşlarımız, bir türlü, dinlemeyi ve müzakereyi öğrenemediler. Hakikaten çok zor şey; bunu ne zaman öğrenecekler, bir türlü bilemiyorum.

Neden çocuk katili olan insanlarla konuşmalıyız? Kimsenin bize çocuk katilleriyle konuşmamızı söylemeye ahlaki hakkı yok.

Bugün Türkiye, her iki tarafı (Ukrayna ve Rusya) geçmişte (savaşın başlamasının ardından) müzakere için bir araya getiren tek ülke. Ayrıca tahıl anlaşması, esirlerin takası gibi pratik sorunların çözümünü kolaylaştırdı, katkıda bulundu.

AB'ye üyelik için gerçek kriterlerle hiçbir ilgisi olmayan engeller olmazsa, bu süreci daha hızlı tamamlayabileceğimize inanıyoruz. Belki 5 veya 6 yıl sürecek müzakereler sonunda gerçekleşebilir.

Hendeklerin kapanması için Sayın Öcalan ile müzakere yapılırsa onun tek mesajı yeter. Ancak o derse hendekler kapanır.

Ben insanlık tarihinin en talihsiz müzakerecisiyim. Ordum yok, donanmam yok, maliyem yok… Halkım ise paramparça.

Dünyayı kadınlar yönetiyor olsaydı hiç savaş yaşanmazdı, sadece 28 günde bir şiddetli müzakereler olurdu.

Muhalefet gençlere 'Denktaş bir gece yattı, ertesi sabah kalktı, yarın devlet kuracam dedi. Hem Türkiye'yi, hem de bizi oldu bitti ile karşı karşıya bıraktı' derler. Halbuki 14 Kasım'a gelinceye kadar 1983'ün başından kasım ayına kadar yaptığım beyanatlarda ve Türkiye'den gelen seslerde Rum tarafını devamlı sürekte ikaz ettik. 'Görüşmelerde ciddi ol, bunu bitirebiliriz. Sakın yine masayı bırakıp yok Bağlantısızlara gidecen, yok BM'ye gidip görüşmelerle ilgili olmayan kararlar çıkarıp gelme oyunundan vazgeç. Aksi takdirde bizi yeni bir statüde bulacaksın' dedik. Rumların bağlantısızlardan çıkardıkları karar son damla oldu. Kıbrıs meselesinin bir denge meselesi olduğunu ve federasyonun devletten devlet konuşulması çerçevesinde bizim de devlet olmamızı Türkiye ile zaten ben konuşuyordum. Böyle olursa dünya bizim azınlık olmadığımızı anlayacak ve Rumların bize hükmedemeyeceğini gözler önüne serecektik. Bunda anlaşmıştık. Zamanlama meselesini ise en son New York'ta İlker Türkmen ile konuştuk.

Sonuçta Başbakan'ın açıklamaları ortada, müzakereden bahsediyor. Başbakan barıştan bahsediyor bazen. Zaman zaman bunu dile getiriyor. Olumlu bir tavır çıkabilir diye düşünüyorum. Onlar da şu gerçeğin farkındalar. Türkiye'de bir sorun var. Bu sorun Kürt sorunudur. Kürt sorunu çözülmeden Türkiye'nin demokratikleşme alanında ilerleyemeyeceği ortadadır. Bu konunun çözümü noktasında AKP derin düşünmeli, gerçekleri görmeli ve buna göre de tavır sergilemeli. Cemil Çiçek'in her konuda tavrının olumlu olduğunu düşünüyorum. Muhtemelen bu konuda da olumlu tavır sergileyecektir ama önemli olan AKP Hükümetinin, Başbakan'ın tavrıdır. Ümit ediyorum ki bu konuda olumlu bir şey gelişir.

Savaş öncesindeki Şuşa dahil toprakların Azerbaycan'a verilmesine yönelik mantık devam etti. Durum 2016'dan beri bu şekildeydi. Ermenistan tarafı bu teklifleri ertelemek zorundaydı. Söz konusu toprakları bırakmayı kabul etseydik savaşı engelleyebilirdik ama savaşmayı tercih ettik.

Daha zayıf bir pozisyonda müzakereye başlamak baştan kaybetmek demektir.

Asla korkudan müzakere etmeyelim. Ama müzakere etmekten asla korkmayalım.

Konferanstan bir neticeye varacağız. Ama biz memnun ayrılmayacağız. Hiçbir işte bizi memnun etmiyorsunuz. Hiçbir dediğimizi, makul olduğuna, haklı olduğuna bakmaksızın kabul etmiyorsunuz. Hepsini reddediyorsunuz. En nihayet şu kanaate vardık ki, ne reddederseniz hepsini cebimize atıyoruz. Memleketiniz haraptır. İmar etmeyecek misiniz? Bunun için paraya ihtiyacınız olacaktır. Parayı nereden bulacaksınız? Para bugün dünyada bir bende var bir de bu yanımdakinde. (ABD gözlemcisi Richard Washburn Child) Unutmayın, ne reddederseniz hepsi cebimdedir. Nereden para bulacaksınız, Fransızlardan mı? Para kimsede yok. Ancak biz verebiliriz. Memnun olmazsak kimden alacaksınız? Harap bir memleketi nasıl kurtaracaksınız? İhtiyaç sebebiyle yarın para istemek için karşımıza gelip diz çöktüğünüz zaman, bugün reddettiklerinizi cebimizden birer birer çıkartıp size göstereceğiz!

Yunanlar toprak konusunda aç, mülteciler konusunda hassasiyetleri var. Türkiye’nin de Türkiye’nin garantisi, egemenlik gibi konularda hassasiyeti var. Tavizlerin bu noktalara odaklanması lazım.

Ben de sizler gibi sıkı bir pazarlıkçıyım.

Benim anlaşma ve müzakere yapma tarzım oldukça basit ve anlaşılır. Çok yüksekleri hedefliyorum ve sonra peşinde olduğum şeyi elde etmek için her şeyi zorlamaya, zorlamaya ve zorlamaya devam ediyorum.

Anlaşma yapmak ve uzlaşmak, doğuştan sahip olduğunuz bir yetenektir. Mutlaka genlerinizde vardır.

PKK ile ateşkes olmaz. Olmamalı! Dağda PKK varken olmaz. Eğer dağda PKK varken ateşkes yapmaya kalkarsanız istediklerini vermediğiniz zaman size saldırmaya başlarlar. Bu ateşkes değildir.

Biz koşulsuz diyalog istiyoruz. Ancak kim müzakere masasına oturuyorsa kendi pozisyonunu incelemeli. Biz buna her zaman hazır olduğumuzu söyledik. Bağımsızlık bizim için tek çözüm değil. Biz dinlemeye hazırız. Bağımsızlık bizim önerimiz ancak bu konudaki pozisyonumuzu revize edebiliriz.

Ne zaman bir Arap lider gerçekten barış istese, bunu elde ediyordu. Eğer Filistinliler gerçekten barış istiyorsa barışı sağlayacağız.

Barış empoze edilemez. Müzakere edilmesi gerekiyor. Ancak bu yalnızca barışa kararlı ortaklarla müzakere edilebilir.