#iktidar

İçlerindeki son nefesi hissedebiliyorsun. Gözlerinin içine bakıyorsun. Bu konumdaki birisi Tanrı'dır!

Nihai sahiplik aslında, yaşamın alınmasıydı. Ve sonra kalıntıların fiziksel sahipliği.

İnsanları, hayvanları ve dünyayı sömürenler “bilim adamı”, “geliştirme uzmanı” veya “iş adamı” gibi etiketlerle onurlandırılırken iktidar sahiplerinin mülklerine saldırmaya cesaret edenlere ise “terörist” adı veriliyor. Burada çürümüş bir semantik oyunu dönüyor, iktidarı tekelleştirenler anlamı da tekelleştiriyor. Uygar pozu veren barbar bir topluma yayılmış olan ikiyüzlülükler, ironiler, yanıltmalar, yalanlar, çelişkiler, ahmaklıklar ise insanın zihnini uyuşturacak kadar çok. Bu Orwell tarzı dünyada- köleliğin özgürlük, savaşın barış olduğu dünyada, kereste şirketlerinin Sağlıklı Orman Restorasyonu Yasası adı altında ormanları yağmaladığı ve hükümetlerin Fok Balıklarını Koruma Yasası adı altında fok katliamları düzenlediği bir yerde mantık ve hakikati bulmak zor. Şiddetle kınanması gereken şey ALF’in taktikleri değil, hayvanları böylesine şeytani bir kötülükle sömüren endüstriler, menfaatlerini kurumlaştıran yasal sistemler, hayvan haklarını karalayan medya pislikleri ve bütün tımarhaneyi yöneten devletlerdir.

Veganizm zordur; çünkü veganizm, marjinalleştirilmenin hapishanelerinden kurtulmak; iktidar, tahakküm, ve derin kriz gibi daha büyük konulara işaret etmek; ve birçok canlı türünü bizimle beraber yok edip halihazırda bizim için ölüm meleklerini hazırlayan ekosistemlere dile getirilmemiş hasarlar ve zararlar vermeye devam ederken, yokoluşa doğru gidişimizi durdurmak için tek şansımız olan hayatî bir küresel ittifak siyaseti ve direniş hareketinin bir parçası olmak için bizi yoğun bir meydan okumaya davet eder.

İktidardaki insanlara yalakalık etmeyi aklınızdan geçiriyorsanız, kişiliğinizi cehenneme mahkum etmişsiniz demektir.

Zorba hükümdarların saraylarında becerikli entrikacı, gerçeği dilediği gibi kullanır.

Bizi yöneten canavarların yapamayacakları ne var ki?

Baskıcılara en yarayan fikir,Tanrı fikridir.

Kemalizm bir dar görüşlülük olarak yıllarca düşman icat etmeden bu ülkeyi yönetemeyeceğini, bir yönetme ve sorun çözme kabiliyetinin olmadığını gösterdi. Bu dar görüşlülük şimdi başka bir dar görüşlülükle yer değiştirdi.

Kamusal gücü elinde bulundurana yönelir, muhalif olan.

Devlet dediğin şey, birtakım küçük insanların kendilerini olduklarından daha güçlü veya önemli göstermek için kurdukları bir düzenek değil mi? Düşünürsen, hepsi bu.

Mutlak hakikate sahip olan insan ahlaklı kalamaz. Tıpkı mutlak iktidar gibi, mutlak hakikat çürütür.

Din, sıradan insanlar tarafından doğru, zeki insanlar tarafından sahte, liderler tarafından kullanışlı kabul edilir.

Dinler sıradan insanlar için gerçek, aydınlar için yalan, iktidarlar içinse kullanışlıdır.

Biz ne zaman devlet kurma, taht sevdasına-savaşına düşmüşüz? Bunu ne İmamlarımız, ne de müçtehitlerimiz yapmıştır. Elimizdeki tahtı da Muaviye'ye şartlı vermiştik ki, kan dökülmesin, fitne çıkmasın, Allah'ın kitabı ve Resul’ün sünneti üzerine hükmetsin, O da hem Kuran'ı, hem Sünneti ayaklar altına aldı. O gün bugündür de siz devletsiniz.

Ümmet AKP ise Peygamber kim oluyor?

Her zaman en tehlikeli insanlar gücü ararlar.

Krallar erkleri, erk koltuklarını severler. Ama bir sanatçı gibi severler. Bir musikici kemanını nasıl severse onlar da öyle severler. Ondan sesler, uyumlar çıkarmak isterler.

Beni öldürmeyi planlayan çok sayıda insan olduğunu biliyorum ve bunu anlamak zor değil. Sonuçta biz, seleflerimize tuzak kurarak iktidarı ele geçirmedik mi? Ancak ben onlardan çok daha akıllıyım. Gerçekten bunu planlamaya başlamadan çok önce beni öldürmek için tuzak kurduklarını biliyorum. Bu, bana saldırmaları için en ufak bir şansa bile sahip olmadan onları yakalamamı sağlıyor.

Beni öldürmeyi planlayan çok sayıda insan olduğunu biliyorum ve bunu anlamak zor değil. Sonuçta biz, seleflerimize tuzak kurarak iktidarı ele geçirmedik mi? Ancak ben onlardan çok daha akıllıyım. Gerçekten bunu planlamaya başlamadan çok önce beni öldürmek için tuzak kurduklarını biliyorum. Bu, bana saldırmaları için en ufak bir şansa bile sahip olmadan onları yakalamamı sağlıyor.

Reform, mutlaka gerekir. Adalet reformu, hukuk reformu ve Anayasa değişikliği yerindedir ve yapılmalıdır. Ancak hiçbir zaman unutulmasın, laik demokratik cumhuriyet aleyhine eylemlerin odağı olduğu Anayasa Mahkemesi tarafından kabul edilmiş bir iktidarın ne reform yapmaya ne de anayasa değişikliği yapmaya hakkı yoktur.

Roma ve Antik Yunan yalnızca birer semboldür. Bütün tarihleri şu büyük gerçeğin teyididir: Bir halkta siyasi iktidar arzusu ne kadar az ise kültürel yaşam biçimleri o kadar zengindir; siyasi iktidar ve bu iktidar için yapılan mücadeleler ne kadar güçlü ise, kişisel ve toplumsal kültürün düzeyi ve doğal yaratıcı, her türlü derin duyarlılık kısaca insana has olan her şey o kadar zayıftır.

Roma ise bir devletin ulaşabileceği en üst noktaya ulaşmıştı. Ama tam da bu nedenle kültürel bakımından önemli tek bir şey üretemeyen Romalılar, yabancı kültür ürünlerinin derin anlamlarını kavramaktan aciz, yaratıcılıktan hiç nasibini almamış talancı bir halk olarak kalmışlardır.

İktidar, her zaman yaşamın her tezahürünü kendi yasalarının dümdüz gömleğine zorlayarak, yalnızca yıkıcı bir şekilde işler. Entelektüel ifade biçimi ölü dogmadır, fiziksel biçimi kaba kuvvettir.