#hükümet

”Bak” dedi Genel Yayın Yönetmeni, “Hükümet isterse en sağlam kuruluşları, en sağlam bankaları bile bir günde batırır.” Tam da böyle oldu.

Basit gerçekler, entelektüeller, hükümet temsilcileri ve medya işbirliğiyle 'ayak takımını' uzak tutmak için anlaşılmaz bir dilin gerisinde gizlenmektedir.

Blair'den sonra siyaset medyayı çok etkilemeye başladı. Siyasetçiler, birçok önemli problemi göz ardı edecek yayın yaptırabiliyorlar medyaya. Mesela, bir cinayet ya da bir skandal olsa, o arada bir manipülasyonla hükümet bir kanun tartışması başlatsa medyanın önemli bir kısmı onun peşine takılabilir.

O, ancak hükümetini değiştirmeye öncelik vermezse ve Bolşeviklerin “İşçi Cumhuriyeti” tarafından yoldan çıkarılmazsa özgürdür.

Herhangi bir hükümetin veya siyasi yapının yönetimi altındaki “özgürlük” bunun özgürlükle ne ilgisi var?

Ben her zaman diyalogdan yana oldum. Ülkede yaşanan sorunların diyalog yoluyla çözülmesi ve yeni hükümetin kurulmasına fırsat vermek için istifa ediyorum. Kamu çalışanlarının yeni ücret durumunu belirleyen yasayı ülke ekonomisine zarar vermeyecek bir şekilde hazırlayarak, parlamentoya gönderilmesini sağladım. Bugün Bakanlar Kurulu'nda, yapılacak olan seçimler için yeni seçim kanunu üzerinde tartıştık.

Kongre'nin bu sübvansiyonları sürdürme baskısı muazzamdır, çünkü politik açıdan aktif bir lobinin yararını kesmekten çok korkuyorlar.

Cemaatle hükûmetin çatışması söz konusu değil. Cemaatin üst yönetiminin hükûmetimize karşı başlatmış olduğu bir kavga var. Emniyet ve yargı içindeki elemanlarını harekete geçirerek bizi diz çöktürmeye, AKP'nin siyasetini belirlemeye çalışıyorlar. Biz bu yapıya, ‘paralel yapı' diyoruz. Devlet içinde devlet olmak istiyorlar. Bu paralel yapıyla hükûmetimizin demokrasi mücadelesi var ve bunları tasfiye etme konusunda kararlıyız.

Anayasal hükümetin amacı Cumhuriyeti korumaktır; devrimci hükümetin temeli budur.

Faşizme göre bu rejim, devamlı bir hükümet sistemidir ve son bulmasını da gerek yoktur. Komünizmde kavramı, bahis konusu olan ge çici bir takım tedbirlerdir.

Büyük sorunları çözmek için asla hükümetlere veya kurumlara güvenmeyin. Tüm toplumsal değişim bireylerin tutkusundan gelir.

Bir hükümet nüfuzunu kötüye kullanmadığı ve adaleti çıkarlarına hiçbir vakit feda etmediği zaman takdire değerdir.

Bir insanın doğal hakları, tüm dünyaya karşı kendisine aittir; ve bunların herhangi bir şekilde ihlali, ister bir kişi, ister milyonlarca kişi tarafından işlenmiş olsun, eşit derecede suçtur; isterse de kendilerine hükümet diyen milyonlarca kişi tarafından işlenmiş olsun.

Bir hükümetin bir kusuru suç olarak ilan etmesi ve onu bu şekilde cezalandırması, şeylerin doğasını tahrif etme girişimidir. Gerçeği yalan, yalanı doğru olarak ilan etmek ne kadar saçmaysa o kadar saçmadır.

Hükümetin zulmüne karşı tek güvencenin, adaletsizliğin uygulanmasına karşı zorla direnmekte olduğu açıktır; çünkü haksızlığa karşı zorla direnilmedikçe adaletsizlik kesinlikle uygulanacaktır.

Ancak halk hükümetten daha güçlüdür ve aşırı durumlarda direnecektir, hükümetlerimiz örgütlü yağma ve baskı sistemlerinden başka bir şey olmayacak veya çok az olacaktır.

Sözde hiçbir hükümete, tamamen gönüllü desteğe bağlı olmadığı sürece, makul bir şekilde güvenilemez veya makul olarak dürüst amaçlara sahip olduğu varsayılamaz.

Kendi yargıcı olan ve halk üzerinde kendi yetkilerinin neler olduğunu halk için yetkili olarak belirleyen herhangi bir hükümet, elbette mutlak bir hükümettir.

Zorbaların alay ederek insanlığa tanıdığı devrim hakkı, bir hükümet altında yasal bir hak değildir; bir hükümeti devirmek sadece doğal bir haktır.

Herhangi bir kişinin parası sözde bir hükümet tarafından, kendi kişisel rızası olmaksızın alınabiliyorsa, diğer tüm hakları da onunla birlikte alınır.

Tüm hükümetler, dünyanın en kötüleri ve dünyanın en zalimleri, kendilerini gönüllü olarak destekleyen kesim için özgür hükümetlerdir.

Hükümet gerçekte birkaç kişi tarafından kurulur; ve bu birkaç kişi, fiilen böyle bir rıza gösterilmeden, diğerlerinin rızasını kabul eder.

Adalet hükümetin amacıdır ve hükümeti destekleyenler, onun tarafından uygulanacak adalet konusunda anlaşmaya varmalıdırlar.

-Tüm suçların en büyüğü, hükümetler tarafından insanlığı yağmalamak, köleleştirmek ve yok etmek için yürütülen savaşlardır.