#eğitim

Bu ülke, tavan’dan hukuk üzerinden laik kurumlar yoluyla, sosyolojik olarak da taban’dan laik eğitim sistemi vasıtasıyla kendi kendini sömürgeleştirdi. Böylelikle bütün medeniyet iddialarını terk etti. Böylelikle Müslüman kimliği yok olma tehlikesiyle karşı karşıya geldi. Böylelikle Batılıların Türkiye’yi fiilen işgal etmelerine gerek kalmadı: Batılıların işgal ettiklerinde yapacaklarını içimizdeki yerli sömürgeciler hukuk ve eğitim sistemi aracılığıyla yaptılar.

"Eğer ben, gerek hocalığım sırasında, gerek açıköğretimde, ilk okumada, yüksek öğretim yapmada, imkan ve fırsat eşitliğini devletin sağlayamadığı bir ülkede, bir sistem kurup sağladıysam, emeklerim olduysa eğitimde, şehircilikte emeklerim olduysa, hakkımı sizlere helal edebilmem için, Ayşe Hanım'a oy vermenizi istiyorum." (15 Ocak 2024)

Ülkemizde maalesef kültür seviyemiz çok düşük. Önce onun yükselmesi lâzım ki, insanlar sadece Türk müziği değil, operaya, tiyatroya gitsin, çok sesli müzik dinlesin. Pop dediğin zaten nedir ki? Aranjmandır; cıstak cıstak, oynasın insanlar, gerisi önemli değil. Sabah kalkıyoruz mesela, televizyonu açıyoruz, bütün kanallarda herkes ayakta, oynuyor. Bu nasıl bir şeydir? Her şeyin yeri yordamı var. Halka ne verirseniz onu alıyor. Birazcık birazcık eğitmek lâzım.

Bir Türkle bir Batılının arasındaki fark nedir?' sorusuna öğretmenimin vermiş olduğu cevap, aradan yaklaşık 70 sene geçmiş olmasına rağmen aklımdadır. 'Çocuklar unutmayın, Batılı aklını kullanır, Türk aklını kullanamaz. Bu yüzden Batılıların daima gerisinde kalır. Anladınız mı?' dedi. Arkadaşlar 'Anladık.' dediler ama vallahi ben hiçbir şey anlayamadım. Biz neden aklımızı kullanamıyoruz? Acaba Allah insanları yaratırken Batı'daki kişilerin kafa taslarına daha büyük bir beyin mi koymuş? Evdeki ansiklopedilere baktım, Batılıların beyin ağırlığı ne kadarsa bizimki de o kadar. O halde biz neden Batılıların gerisindeyiz? Daha sonra okuduğum lise hayatım boyunca -Biz liseyi 4 yıl okumuştuk- durmadan bunu düşündüm.

Günümüzde kötü örnek çok, iyi örnek ise yok denecek kadar azdır. Çocuklarımız “kötü örnek”lerle iç içe büyüyor. Sonuçta “kötü” ve “kötülük” normalleşiyor, sıradanlaşıyor, tabiatıyla da kanıksanıyor. Bu durumda önce kendimiz (anne ve baba), sonra öğretmenlerimiz, eğitim müfredatı ve toplum “iyi örnek” olacak şekilde olmalıdır.

Diğer alanlardaki öğrenimlerinde sağlam bir temel oluşturduklarında, Calvin'in Kurumları'nı ve teoloji üzerine yazdıkları ilk kitaplardan birini okumanın yararlı olabileceğini inkar etmiyorum; Fakat korkarım ki, buna çok erken başlamak onları yalnızca bilgece öğrenmenin tüm temellerinden alıkoymakla kalmayacak aynı zamanda yargılarını yargılayabilecekleri zamana kadar kontrol altına alacak ve birçoğunu kilise karşıtı olmasa bile gülünç duruma düşürecektir

Liste
Yükleniyor…