#din

Özgürlüğe inanan bir dine inanıyorum. Halkım için mücadele etmeyi men eden bir dini kabullenecek olsaydım, o dinin canı cehenneme derdim.

Almanya'da Hıristiyanlık yaşıyor olsaydı, o altı milyon Yahudi de yaşıyor olacaktı.

Benim dinim, benim kişisel konumdur. O benim kişisel hayatımı, kişisel ahlakımı yönetir. Ve benim dinsel felsefem benimle inandığım Tanrı arasındadır; aynen diğerlerinin dinsel felsefesinin onlar ve Tanrı arasında olduğu gibi. Ve bu en iyi olan yoldur.

Her kim dinle oynar, bir gün cehennemde kaynar.

Amaç insanlara yönelik olmaktan çıkar, dünya üzerindeki dengeleri değiştirmenin bir kılıfı haline dönüşürse, din artık siyasetin bir aracıdır ve herkes onu amaçlarına göre kullanır. İslamcı bir parti kurulamaz. Daha doğrusu kurulmamalıdır. Farklı siyasi tercihleri olan kişiler, hem inançlarını sürdürmek hem de ekonomik, politik amaçlarını gerçekleştirmek şansına sahip olmalıdır.

Bütün inançların ve bütün dinlerin felsefesi aynı yola çıkıyor. Bunu keşfettiğinizde farklılıkların önemi kalmıyor.

Kadınlar erkekler tarafından cazip bulunmadıklarını keşfettiklerinde dine yönelirler.

Felsefe, lüks değildir. Biz bir gereksinme yüzünden felsefe yaparız; çünkü yaşamımızın anlamı karanlıktır. Bu gün bu karanlığı en sıradan insan bile duyuyor. Eskiden din, iman bu karanlığa ışık getiriyordu. Bugün bir aydınlanma çağında yaşıyoruz: Yaşam bilmecesine din ve geleneklerin bulduğu yanıtlar gönüllerimizi artık kandıramıyor. Bugünün insanı ışığını artık kendisi bulmak zorundadır. Bireysel yaşamlar üzerine çöken bu karanlığın içine uluslar ve kültür çevreleri de çekilmiştir.

Ben cennete değil cehenneme gitmek istiyorum; çünkü cehennemde papalar, krallar ve prenslerle beraber olurum, oysa cennette sadece dilenciler, keşişler ve havariler var.

Çalup din aşkına da’vâya şemşîr
Anuben çâr yâri hidmed iste

Dinin yarattığı dikenli tellerin arkasına sığınanlar, daha fazla ifade özgürlüğüne sahip olmak istediklerini sıkça söylerler; ancak, bilimsel hakikatin büyük okyanusuna girmeyi de göze alamazlar, çünkü bu durumda soğuk suya dalmaları gerekir.

Bir bilim insanı olarak, tüm dinlerin sarsıcı bir temel üzerinde olduğunu hissetmekten kendimi alamıyorum. Hiçbiri mükemmel ya da ilham verici değil.

Tıpkı diğer kitapları okuduğumuz gibi, muhakememizi ve aklımızı kullanarak İncil'i ilahiyatın uygun olmayan renkli gözlükleri olmadan okuyalım.

İyi bir Tanrı'nın insanları yanan bir cehenneme göndereceği fikri benim için tamamen lanetli. Böyle bir Tanrı ile hiçbir ilgim olsun istemiyorum.

Dürüst insanların sahte öğretmenleri ihbar etme ve sahte tanrılara saldırma zamanı geldi.

Ben bir kafirim. Bir kafirin ne olduğunu biliyorum ve ben de buyum.

Çocuklar, aşırı büyümüş teolojilerden en çok zarar görenlerdir.

Cehennem korkusuyla daha asil ve iyi bir çocuk olmamıştır.

Çoğu insanın dini inandıkları değil, inanmak istedikleridir.

Bilim, teolojinin aksine asla deliliğe yol açmaz.

Liberalizm ilgisini tamamen ve yalnızca dünyevi hayat ve uğraşılar ile sınırlar. Öbür yandan, din âlemi, bu dünyadan değildir. Bu yüzden, liberalizm ve din yan yana birbirlerinin alanına değmeden var olabilirlerdi. Onların çarpışma noktasına gelmeleri liberalizmin hatası değildi. Liberalizm haddini aşmadı; dini inanç ya da metafiziksel doktrin alanına zorla girmedi. Ancak insanın yalnızca dünyaya gelişiyle ilişkisini değil, onun dünyevi işlerini de kendi hükümlerine göre düzenleme hakkını kendinde gören politik bir güç olarak kilise ile karşı karşıya geldi. O savaş hattının çizilmesi gereken noktaydı.

Liberalizm ilgisini tamamen ve yalnızca dünyevi hayat ve uğraşılar ile sınırlar. Öbür yandan, din âlemi, bu dünyadan değildir.

Dini savaşlar en korkunç savaşlardır çünkü hiçbir uzlaşma ihtimali olmadan yürütülür.

En temel görevimiz artık yerine getirilmiş oldu. Tanrı’nın dünyaüstü, doğaüstü ve insanüstü doğasını, temel öğeleri olan insan doğasının öğelerine indirgedik. Analiz sürecimiz bizi yine başladığımız noktaya getirdi. Dinin başlangıcı, ortası ve sonu İnsandır.