#değerler

Eylülist Rejim, 12 Eylül öncesinin tüm değerlerini yasaklamayı temel ilke saydı. Bunların bir bölümünü baskılarla, bir bölümünü, yasalarla, bir bölümünü baskılarla, bir bölümünü tekelci ekonomik zorlamalarla gerçekleştirmeye çalıştı. Edebiyat ve sanatta ise, 12 Eylül öncesinin yaratıları tümden unutturan ve reddeden bir eğilim ortaya çıktı.

Medeniyet; ahlâktır.

Köylülüğü yok edersen çok şey kaybedersin. İktisadi sistemin çöker. Doğu Avrupa'da olduğu gibi, bu kurum çökmeye başladıkça milletin asıl değerlerini ve ahlakını muhafaza eden Türkiye taşrası sarsılır.

Lütfen sabah kahvaltı veremeyeceğiniz, akşam masal anlatıp öpemeyeceğiniz çocuğu dünyaya getirmeyin. Çünkü sevgi başka bir şey. Uğraşmak istiyor. Sevgi için ‘vakit’ vereceksin, parayla olmuyor.

değer yargılarıyla karıştırılıyor. Oysa etik; bilgilerden oluşan...

kültürel

karıştırılıyor; yani bir toplulukta geçerli kültür, en geçerli

ahlakla

Ülke değerlerini özellikle bizim deyimimizle emperyalist güçlere peşkeş çeken insanlara sonuna kadar karşıyım.

İnsanoğlunun açlığı çokluğundan değil, bokluğundandır.

İrticai örgütler, Türkiye Cumhuriyeti'nin Anayasa'yla belirlenmiş temel değerlerini hiçe sayan örgütlü, sistemli ve yaygın faaliyetlerini yoğunlaştırarak sürdürmektedir.

Leman Gazetesi'nin üzerinde tepinerek hakikati ezemezsiniz. Hz. Muhammed'e saygısızlığa izin vermem, ama yapılmamış bir saygısızlık üzerinden o toplumsal linçe de sessiz kalmam. Herkes doğru yerde durmayı öğrenecek!

İnsan sormadan edemiyor: İyi de, mademki, sömürgeci Batılıların bütün değerlerini, yaşama biçimlerini, iyice içini boşaltarak tepe tepe tükettiğimiz kültürlerini benimseyecek idiysek biz o İstiklal Savaşı’nı niçin ve kime karşı verdik peki?

Günümüzde kötü örnek çok, iyi örnek ise yok denecek kadar azdır. Çocuklarımız “kötü örnek”lerle iç içe büyüyor. Sonuçta “kötü” ve “kötülük” normalleşiyor, sıradanlaşıyor, tabiatıyla da kanıksanıyor. Bu durumda önce kendimiz (anne ve baba), sonra öğretmenlerimiz, eğitim müfredatı ve toplum “iyi örnek” olacak şekilde olmalıdır.

Müslümanların çoğu ikirciklidir. Içten içe refahı, dünyayı, hazları ister ama zihindeki değerler onları günah sayar, öbür tarafı ister. İci dışı bir olmayan insan olurlar.

Avrupa'nın tek yapması gereken kendi görkemi, sadakati ve değerleri içerisinde yerinden kalkmak ve ayakta durmaktır ve eski ya da yeni, Nazi veya komünist olsun, zulmün tüm biçimlerine zapt edilemez ve eğer zamanı gelince ileri sürülürse bir daha hiçbir zaman meydan okunamayacak güçlerle göğüs germektir.

Hiçbir şey, mantığı efor sarf etmeden kazanılan çok fazla paradan daha kolay bozamaz.

ABD, bize düşman. Yaşam tarzımıza, fikirlerimize, değerlerimize düşman. Filozoflarımızı ve düşünürlerimizi öldürdüler.

Batı, sömürgeciliğe devam etmek istedi ancak biz, buna engel olduk. Bağımsız devletleri birbirine bağlayan bir yapı kurduk. Hristiyanlık, İslam ve diğer dinlerin değerlerine sahip çıktık.

Her şey affedilebilir, ama “ihanet” asla.

Ruhunu kaybeden dünyayı kazansa ne çıkar?

Benim için, laik bakış açısı edilgen olarak edinilmiş bir miras olmadı ancak bunun yerine yavaş ve uzun süren bir değişimin zor ulaşılan bir sonucu oldu. Bazı ahlâksal değerlerimin erken gelişme dönemimde aldığım dinsel eğitime dayanıp dayanmadığını hâlâ merak ederim.

Hayatta mutluluktan güzel tek bir şey vardır, o da özgürlüktür. Özgür olmak mutlu olmaktan daha önemlidir.

Hak uğruna sarf olunan para hiçbir vakit israf sayılmaz.