#baskı

Belli başlı dinsel öğretilerin tarihsel değeri konusundaki bilgimiz, onlara karşı saygımızı artırır, ancak, uygarlık düzeninin nedeni olarak gösterilmesinden vazgeçilmesi konusundaki önerimizi geçersiz kılmaz. Baskının yarattığı etkilerin, aklın rasyonel işleyişinin sonuçlarıyla yer değiştirmesinin artık zamanının geldiğini iddia edebiliriz.

Cinsel baskı uygulamak amacıyla "düşünme yetilerinin" zorla ket vurulmasından kaynaklanır.

Bedenimizi hasta eden benliğimizin baskısıdır.

Eleştiriyi susturmak, özgürlüğü susturmaktır.

Korkutup boyun eğdirebileceklerini zannettiler. Yapamadılar. Cumhuriyet dönemi boyunca kusursuzlaştırdıkları yöntemleri kullanarak, daha önce yüz binlercemizi kaçırdıkları gibi, yurtdışına kaçırabileceklerini zannettiler. Yapamadılar. Hapsedip boyun eğdirebileceklerini zannediyorlar. Yapamayacaklar…

Doğanın boşluk kabul etmemesi gibi, bu toprakların havası mıdır, suyu mudur, özgürlük kabul etmiyor herhalde.

Ana-Babaların zekâ ve bilgi düzeyi ne kadar düşük, kültür ufku ne kadar dar, duyarlılıkları ne derece yüzeyselse, çocuklarına hükmetme, yani onları kendilerine benzetme arzuları da o derece güçlü olur. Birçok şey gibi özgürlük de aileden başlar.

Baskıyla din olmaz. Olduğunda dinsizliği bana zorla diretilen dine tercih ederim.

İnsanların özgürce konuşamadığı, neredeyse Türk olmanın suç sayılacağı bir atmosferde tabii ki cezaevinde olmayı kendime bir şeref kabul ederim.

İnsan bazen kaçıp bir deliğe saklanmak istiyor, tıpkı bir hayvan gibi.

Doğaya dayanmayan her siyasi baskı yanlıştır.

İncecik ip üzerine koca ayaklar bindi, nefsim içine sindi. Kirpiklerim titremekte korkularımdan; düşersem yanarım. O kadar içime sindim ki, vinç getirsen kalkmaz başım, gömün burada canlı nâşım. İç çekmekten, düşünmekten ağardı saçım; düşersem yanarım.

Özgür bir ülkede yaygara çok, ıstırap az; baskı altındaki bir ülkede ise yakınma az, keder çoktur.

Çocuklarımızın Türkçe değil de Yunanca konuşmasını, Türk gibi değil de Yunan gibi düşünmesini istiyorlar.

Bugün, utanç duvarlarının yıkıldığı, insanın insana baskısının reddedildiği ve “insanlar kendilerini ne hissederlerse odurlar” ilkesinin kabul edildiği dünyamızda ne ırk ayrımcılığının yeri vardır ne de yönetimler toplumların ulusal kimliklerini değiştirmeye muktedirdirler. Aksini düşünenler hüsrana uğramaya mahkûmdurlar.

İktidar, her zaman yaşamın her tezahürünü kendi yasalarının dümdüz gömleğine zorlayarak, yalnızca yıkıcı bir şekilde işler. Entelektüel ifade biçimi ölü dogmadır, fiziksel biçimi kaba kuvvettir.

Her türden siyasi iktidar, varlığını sürdürmesi için belirli bir insan köleliği biçimini gerektirir.

Süngülerle dikilen rejimler kök salamaz.

Ne zaman bir hükümet, ya da bir cami-kilise, kölelerine, bunu okuyamazsınız, bunu göremezsiniz, bunu bilmeniz yasak dese, nedenleri ne kadar kutsal olursa olsun, sonuç zorbalık ve baskıdır.

Otorite'nin tekeli altında olduğumuz sürece, biz köleydik.

Gizlilik zorbalığın başlangıcıdır.

Burkaya karşı içten bir tiksinti hissediyorum, çünkü bu benim için kadınların ezilmesinin bir simgesi.

Yollar kesilmiş alanlar sarılmış  Tel örgüler çevirmiş yöreni  Fırıl fırıl alıcı kuşlar tepende  Benden geçti mi demek istiyorsun  Aç iki kolunu iki yanına  Korkuluk ol!

FiravunIar tabIetIeri kütüphanede kırdı. HitIer orduIarı Avrupa'da bütün kütüphaneIeri yaktı. Dünya tarihinde iIk kez aydınIarı bir binaya koyup yaktıIar.