#barış

Ağzınızdan barış ve şiddetsizlik sözleri çıkarken, ağzınıza acı ve ölümün ürünleri giriyorsa, bunun hakkında düşünmeniz gerekir.

Veganizm, hiçbir şeyden vazgeçmekle ya da bir şey kaybetmekle ilgili değildir; şiddetsizliği kucaklamaktan ve savunmasızların sömürüsüne katılmayı reddetmekten kaynaklanan kendi içinizdeki barışı kazanmakla ilgilidir.

Veganizm şiddetsizlikle ilgilidir: diğer duyarlı varlıklara şiddetsizlik; kendinize şiddetsizlik; Dünya'ya şiddetsizlik.

Barış, yediğiniz, giydiğiniz ve kullandığınız şeylerle başlar.

Barışın beş düşmanı içimizdedir, — açgözlülük, hırs, haset, öfke ve kibir. Bunlar ortadan kaldırılsaydı sarsılmaz bir sürekli barış içinde mutlu olurduk.

Barışı savunmak, herkesin görevidir.

Savaşlar, kimseye para kazandırmadığı zaman son bulacak.

Bu anlaşma bir barış anlaşması değil, 20 yıl sürecek bir ateşkes anlaşmasıdır.

Kendimle çok savaştım ama barışta kendimi daha rahat hissediyorum. Kendimle olan savaşım çok sert oldu ve çok uzun zaman aldı. Şimdi barış zamanı.

Barışın değerini siz bilin.Sizden önce biz bilelim.Önce sonra demeden birlikte bilelim.

Savaş yalnız kentin barış günlerinde ışıl ışıl yanan çarşısını değil, içinde yaşayan binlerce insanın aydınlık dünyasını da karartmıştı.

Ne kadar çirkinlik varsa onların yaratıcıları hep erkeklerdi. Kavgaların ve savaşların hepsi erkeklerindi. Barış yalnız analarındı.

Gel, şu ortak vatanımızda aklın, vicdanın ve barışın sesini pırlanta haline getirelim.

Barış tacı, saltanat tacıyla kıyaslanamayacak kadar güzel ve değerlidir.

Aklı başında insan savaşla ilişkili hiçbir şey yapmaya kalkışmaz.

Yaşamda öncelikler olmalıdır. Eğitimcilerin neleri öğretip neleri öğretmemesi gerektiğine kim ve kimler karar vermelidir. Savaşa dur diyen BM savaş tohumları ekilirken nerede? Önleyici sağlık varda savaşları önleyici eğitim neden yok? Halen birçok ülkede savunmaya harcanan kaynaklar eğitime ayrılan kaynaklardan çok fazla bu doğru değildir

Eğitim, bir barış ve huzur köprüsüdür. Köprüler; daima insanları insanlara, ülkeleri ülkelere yaklaştıran; uzakları yakın eden yapılar olmuştur. Duvarlar ise insanları ayırmış, bölmüş ve onları birbirine düşman değilse bile yabancı kılmıştır. Şimdi daha çok köprü yapmalı ve duvar örmeyi artık unutmalıyız. Günümüzde, teknoloji sayesinde, ayrımları ve ayrılıkları ortadan kaldırmayı sağlayan nice köprüye sahibiz. İnsanı insana, düşünceyi düşünceye, inancı inanca ve insanlığı barışa ulaştıracak çok zengin argümanlara sahibiz. Yani kullanabileceğimiz pek çok köprümüz var. Fakat, bu köprülerin, geçmişe göre, bizi birbirimize daha fazla yaklaştırdığını söyleyebilir miyiz? Birbirimize daha çok hoşgörü ile baktığımızı, birbirimize karşı daha toleranslı olduğumuzu söyleyebilir miyiz? İste bunun üzerine düşünmeliyiz

Bugün için çok iddialı bir söz gibi gelebilir; fakat gelecekte, dünya barışı için, insanoğlunun vejetaryen olmasının hem çok önemli, hem de gerekli bir aşama olacağını vurgulamak isterim. Daha önce yamyamlığı yaşayıp terk eden insanoğlu, şimdi de, önce kırmızı eti, zamanla da diğer canlıları yemeği terk edecek ve giderek barışçıl, daha az saldırgan bir canlı türü olacaktır.

Bütün savaşları, dövüşemeyecek kadar korkak olan, bu yüzden de kendileri adına dövüşmek için dünyanın gençlerini cepheye süren hırsızlar çıkarır.

Ne kadar çok tanrı, ne kadar çok inanç, Dolanan ve dolanan onca yol, Oysa acılı dünyanın tek ihtiyacı, Sevgi dolu olabilme sanatı.

İnsanlık barışın Tanrı'nın yarattıklarına bir armağanı değil bizim her bir diğerimize armağanımız olduğunu hatırlamalı.

İyi akşamlar İstanbul, iyi akşamlar Beylikdüzü! Sizden bir şey istiyorum: Yanınızdaki hemşehrinizle elinizi tutarak ayağa kaldırın, hep beraber, el ele. Barışmaya geldik, buluşmaya geldik, uzlaşmaya geldik, konuşmaya geldik. Birbirimizi sevmeye geldik.

Savaş, bulduğu ülkeyi bir daha bırakmaz.

Savaş, yüreklilik değil korkaklıktır.