#ankara

Çok üzüldüm. Çocuklar topsuz, Ankaralılar dönersiz kaldı.

Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben, Kadehlerimizde Kulüp rakısı Ve dudaklarımızda yarım kalmış mısralar Hala gözlerimin önündedir O sarhoş gecenin hatırası. Şimdi mahzun kaldı şiirlerin Gittin "Sereserpe" "Hürriyete doğru" "Kitabe-i sengi mezarın" "Altındağın rüyası" Hey! koca Orhan Veli hey! Ne sana kaldı, ne bana kalır Bu gözünü sevdiğim dünyası.

Bir panelde "Bu kadar Ankaralı varken bir Ankara takımını tutmaması ve Cumhuriyet'in başkentinden halâ bir şampiyon çıkmamış olması çok üzücü. Şahsen ben bir Trabzonlu olarak üzülüyorum, ya siz?"

Babamın babası Koçzade Hacı Mehmet Efendi Vilayet Meclisi Umumi azalığı yapmış, Ankara'da iyi tanınmış, zaman zaman taahhüt işlerine girmiş, buğday ticaretiyle uğraşmış, hareketli bir insandı. Babam Koçzade Hacı Mustafa Efendi'yse medreseye devam etmiş, hoca olmuş, fakat hiçbir iş yapmamıştı. Babasından kalan binalardan gelen paralarla ailesini geçindirirdi. Hayatı sadeydi; erken yatıp erken kalkar, zamanının büyük bir kısmını evde geçirirdi. Boş kaldığı zamanlarda dini kitaplar okurdu.

... ben bu kentin anasıyım.

Şu anda Avrupa'daki ikinci önemli rüzgâr tünelini yapıyoruz. İnşallah 2022’nin sonunda çalışmaya başlayacak. Avrupa'nın en önemli rüzgâr tüneli Hollanda-Almanya yapımı tüneldir. Şimdi diğeri de Ankara'daki Akıncı tüneli oluyor.

Bu büyük devrin muvaffakiyetlerinin başlıca sebebleri, Saray belâsının ortadan kalkıp yerine konan hâkimiyet-i millîye, ricâl ve kumandanlarda yüce bir aşk halinde milliyet duygusu yâni Türklük ruhu olması, namuskârlık, çalışkanlık, azîm ve cür'et ile çalışma ve Merkez-i Hükûmet'in ecnebîlerin, fesatçıların varamıyacağı bir yerde, yâni Anadolu ortasında olmasıdır.

Biz, Ankara'da aşılmaz duvarlar ardına gizlenen hükümetlerden değiliz.

Şimdi, verilen sözlere geliyorum: Hani 150 bin kişiyi atacaktık, PKK'lıları alacaktık, ne oldu?! Açsana ağzını şimdi! Yine söylenenlere göre DHKP-C'liler sayaç okuyacaktı, ne oldu?! Bunlarla mı uğraşacağız? Ankara'ya böyle mi hizmet edeceğiz?!

Bunun bir sorumluluğu olacak elbette. Ankara halkı bizi yetkilendirmiş, bize Ankara'yı emanet etmiş, en iyi şekilde yönetmemizi istiyor. Buna engel olmaya, çomak sokmaya çalışan herkese de mutlaka gereken cevabı verecektir.

Ama kim kimi kurtarabilmişti şimdiye kadar? Beni kim kurtaracaktı? "Kurtuluş" dedim. "Ankara'da bir mahalle." fazlası değil. Belki bir de Bob Marley'in en iyi şarkısı. Daha fazla düşünmeye gerek yok.

Hiçbir şey olmaz merak etmeyin. Ankara Belediye Başkanı Karayalçın çok çalışkandır. O kirli bulutları hemen temizler!

Behzat Ç. gibi Ankara'da doğup büyüyen bir adamın duyup duyabileceği bütün sıkıntıların mimari karşılığı Ankara Adliyesi'dir. Kafka burayı görseydi, "Adamlar yapmış," deyip yazarlığı bırakırdı.

Biz o Diyarbakır'dan geçen yolu Ankara'da kesmesini biliriz!

Ankara'dan Brüksel'e uzanan yolu birlikte döşeyelim.

Sakallı (Yeşil) Ankaradaymış, beni sormuş, beni arıyormuş.

Orada 9 yıl subaylık yapmış adamın en yakın arkadaşı şehit edilmiş. İlk geldiği gibi olur mu? PKK'lıyla ateşkes yapar mı bu adam? Zaten kendisi de "Ateşkesi biz yapmadık, Ankara yaptı." diyor.