#aile

Bana iyi analar veriniz, size iyi vatandaşlar vereyim.

Terbiye ana kucağından başlar; her söylenilen kelime, çocuğun şahsiyetine konan bir tuğladır.

Hiçbir şeyden pişman değilim. Bugün olsa yine kaçardım, yine vatanıma gelirdim. Hayatımda pişmanlık duyduğum çok önemli bir şey hatırlamıyorum. Haa, keşke erkenden evlenseydim diyebilirim. Çünkü annem çok baskı yaptı bana 'evlen' diye...

Bu eski zaman kadınlarının beşi benim ninelerim, ikisi de pek yakınlarıdır.

Hürriyet ve Meşrutiyet havası bu yalıya kadar girmiş, kızını kendisine karşı âdeta ayaklandırıyor muydu?

Bu yaşlı adam benim büyükbabamdı. Bu fotoğrafa her baktığımda, Soykırım'ın bir daha asla yaşanmaması için güçlü olmamız ve kendimizi savunmamız gerektiğini hatırlıyorum.

Anneler çocuklarına sütleri ve sevgileriyle beraber onlar kadar güzel, onlar kadar besleyici bir şey daha verirler: Dil. Dil analardan öğrenildiği için bir insanın kendi diline ana dili denilir. Biz, daha sonra, istersek başka dilleri de öğrenebiliriz ama onlar hiçbir zaman anadilimizin yerini tutmazlar. Anadil bizi ailemize, akrabalarımıza, milletimize, tarihimize bağlar.

Benim ailem Kafkas cephesinde 70'in üzerinde şehit vermiş bir aile. Ben Kürt'üm ama bir MHP'linin nefret ettiğinden daha çok PKK ve DTP'den nefret ediyorum. Bizim köy Ardahan'ın bir köyü. Köyümüz çok sefer PKK baskınına uğramıştır. Birçok yakınımı yol taramalarında kaybettim. DTP bizden oy alamaz.

Memlekette üç tane şeytan vardır. Bunlar bir sacayağıdır. Biri bizim hemşire, biri kocası Ferit, biri de mahdumu Sami.

Krizdeki bir aile, insanı kör bir itaate sürükleyen davranışlara neden olur.

Çocuklar annesiyle babası arasında bir arkadaşlık ilişkisi kurulmadıkça, hiçbir zaman doğru şekilde eğitilemezler.

Anne, anne, Çok fazla var senin ağladığın gibi, Kardeşim, kardeşim, kardeşim, Çok var uzaklarda senin gibi ölen, Biliyorsun, bir yol bulmak zorundayız, Bugün buraya biraz sevgi getirmek için

Sevgili kızım, ne yazık ki bu dünya bir periler diyarı değil, bir yaşam mücadelesi, son derece doğal ve dolayısıyla son derece sert. Yine de ya da tam da bu nedenle, biz erkekler için değerli bir sevgiliye sahip olmak mutluluk ve rahatlıktır - ve en değerlisine, en sevgiliye ve hepsinden daha iyisine sahibim!

İnsanı yalnız ailesi bağışlar; Aile toplumdan çok daha güvenilir, çok daha sadık bir yapıdır.

Toplum diye bir şey yoktur. Birey olarak erkekler ve kadınlar, bir de aileler vardır.

Annelik biyolojik bir gerçektir, babalık ise sosyal bir icattır.

Aile hayatının kendisi, en güvenli, en geleneksel, en çok kadın seçimlerinin onaylandığı bir kutsal alan değildir: Sürekli olarak tehlikeli bir yer.

Geçmişte yaptıklarım babama karşı bir başkaldırıydı. Büyüdüğüm ortama, kültüre, topluma, her şeye karşı bir isyandı. Tabii bu çılgınlıklar biraz da eğlence içindi.

Kalıtım: itaatsiz bir çocuğun diğer ebeveynden aldığı özellikler.

En yüce ve en derin sevgi, anne sevgisidir.

Sizleri, ailenizi suçlamaya teşvik etmiyorum. Hepimiz kurbanların kurbanlarıyız.

Bütün mutlu aileler birbirlerine benzerler, her mutsuz ailenin ise kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.

Annem benim kahramanımdı. Annem benim kurtuluşumdu. Annem benim güneşimdi.

Bir gün hepimizin gülerek ve konuşarak, severek ve anlayarak, geçmişe değil geleceğe bakarak, hep birlikte gerçek bir aile olabileceğimize yönelik hayalimden asla vaz geçmeyeceğim.